wtorek, 28 stycznia 2014

Panie Zającowe

Witam Wszystkich !
Dzisiaj przedstawię efekty pracy dwóch Przyjemniaczków o ksywach: Katar i Kaszel. Okropnie z nich męczące jednostki :/ Zaatakowały najpierw Ulkę, a następnie mnie. Oczywiście, jak to bywa z dzieciakami Sprężynce wyzdrowienie zajęło, nie przesadzając, półtora dnia ! Ja natomiast padłam na zdecydowanie dłużej. Jednak choroba okazała się pod kilkoma  względami zbawienna ;) Wyspałam się (na ile można z zapchanym nosem), odpoczęłam od codziennego gotowania i przede wszystkim przebywając w izolatce wytworzyłam dwie nowiuśkie Panie Zającowe :) Z góry przepraszam za jakość zdjęc, ale słoneczka u nas ostatnio brak, więc fotki wychodzą szarawe :(

Szyjąc Panią Malinową w głowie zaświtał mi pomysł na kolejną opowieść. Zdradzę Wam, że przydarzyła mi się podobna historia i to... niestety nie raz :( Za co bardzo przepraszam moich przyjaciół ! 
No więc, zaczynamy :)

"Zapominalska"
Pani Malinowa miała ostatnio urwanie głowy. W pracy przysłali za dużą ilość marchewek odmiany Baby, więc trzeba było zatrudnić więcej pracowników, a o dobrego obieracza karotek (takiego co za dużo nie podjada) jest bardzo trudno! W domu natomiast stary Kret Tobiasz przebił się ze swoim kopcem dokładnie na środku salonu Państwa Malinowych. No i żeby jeszcze tego było mało! Pan Zając wyjechał w zeszły poniedziałek na delegacje tak, więc Pani Zającowa została ze wszystkimi problemami sama :( W ferworze prac gospodyni zapomniała o bardzo ważnej dacie, o dniu urodzin swojej najlepszej przyjaciółki ! Pani Śliwkowej. Od lat psiapsiółki miały między sobą niepisaną umowę, że nie zapraszają się oficjalnie na swoje urodziny, tylko w ten wyjątkowy dzień po prostu wpadały do siebie na herbatkę i ploty. Pani Malinowa zorientowała się, że przeoczyła tą ważną datę dopiero tydzień później, kiedy w kalendarzu zobaczyła, że zbliżają się JEJ urodziny ! Okropna fala gorąca przeszyła jej zajęcze plecy. Na początku chciała zadzwonić do przyjaciółki z przeprosinami, ale potem wstyd wygrał i odłożyła słuchawkę zanim zdążyła wykręcić numer. 
W dniu swoich urodzin, Pani Malinowa upiekła pastelowe ciasteczka, ubrała się elegancko, usiadła na swoim ulubionym, różanym szezlongu i czekała. Bardzo się denerwowała. Po jej głowie wciąż krążyły pytania: Czy przyjaciółka obraziła się na dobre? Czy może jednak przyjdzie?
Minuty wlekły się jak godziny, a nikt nie pukał do drzwi. W końcu Pani Malinowa nie wytrzymała i podeszła do okna. Wtedy jej oczom ukazał się najmilszy widok. Ścieżką szła jej ukochana przyjaciółka Śliwkowa Zającowa !
Pani Malinowa wybiegła na dwór, przytuliła przyjaciółkę i zaczęła bardzo ją przepraszać. Śliwkowa Zającowa okazała się wspaniałomyślną koleżanką, bo nie dość, że nie miała pretensji do psiapsiółki to jeszcze przyniosła jej prezent i wspaniały bukiet róż (z własnego ogródka :))
Po wzajemnym złożeniu sobie życzeń Pani Malinowa wstawiła kwiaty do wody, odpakowała prezent (którym, okazała się piękna złota ramka), a następnie zrobiła przyjaciółce jej ulubioną herbatkę z kwiatów marchwi.
Zającowe plotkowały kilka godzin, a czas leciał niepostrzeżenie. W końcu gospodyni  wyciągnęła stare albumy ze zdjęciami. Resztę wieczoru Zającowe śmiejąc się do rozpuku wspominały minione lata swojej przyjaźni.
Kiedy księżyc na dobre zagościł na niebie, gospodyni zawołała męża, żeby tradycyjnie zrobił im wspólną fotografię. Po wywołaniu zdjęcia Pani Malinowa włożyła je do nowej ramki, a odbitkę, wraz z pięknym, zdobionym albumem wręczyła Śliwkowej Zającowej w ramach zaległego prezentu :)

Jeśli ktoś jest zainteresowany zakupem moich Zajęcy, Lalek lub Owiec proszę o przesłanie maila na:
niezapominatka@gmail.com

Teraz troszkę detali :)

Na koniec wklejam zdjęcia, które może za dużo nie pokazują, ale ich nastrój mnie urzeka :)
P.S. Jak widzicie powyżej, w momencie kiedy słońce pięknie świeciło nie dało się mojego dziecięcia odsunąć od planu zdjęciowego :/ Na szczęście przyszła pora kąpieli, dzieki czemu udało się wyrwać Zające z rąk Spręzynki ;) Teraz stoją bezpiecznie na parapecie w pracowni :)
 
Uściski  !
Do  kolejnego razu!
Wasza NiezapominATKA

31 komentarzy:

  1. Cudne te Zajce :) I jaki mają czyściutki pokoik :)
    Pozdrawiam. Ola.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziekuje za odwiedziny :) Pokoik czyściutki bo świeżo po remoncie ;)

      Usuń
  2. Panie Zającowe są przecudne :) Opowiadanie też jest świetne... Masz talent nie tylko szyciowy ale i pisarski!!!
    Powinnaś je wydawać w formie książeczki dla dzieci, łącznie ze zdjęciami :)
    Pozdrawiam serdecznie i czekam na kolejne opowiadanie ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuje :) Bycie mamą rozwija wyobraźnię i talenty bajkopisarskie ;)

      Usuń
  3. Jaki bajkowy zestaw! Tak bardzo kojarzą się z wiosną.... :)
    pozdrawiam
    marta

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Miło, że mnie odwiedziłaś :) Dobrze wyczułaś...bardzo tęskno mi do wiosny ;)

      Usuń
  4. Piękne te zajączki. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  5. Opowiadania jest super!A zającowe mają też fajny obrusik i dywanik;)i cały klimacik jest super;)pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  6. Cudowne opowiadania i panie zajaczkowe!! Bardzo zdolna kobietka z Ciebie, buziaki:-)

    OdpowiedzUsuń
  7. Zającowe są przecudnej urody! :) Podziwiam Twój talent, Atko :)
    A historyjka mnie wzruszyła. :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Ale śliczne małe mebelki, a zajączki cudne!
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  9. Twoje prace są świetnie uszyte:)

    OdpowiedzUsuń
  10. Bardzo przyjemna ta para zajęczyc:)
    Pozdrawiam serdecznie
    T.

    OdpowiedzUsuń
  11. W ogóle, to goszczę tu chyba pierwszy raz i bardzo mi się spodobało:)

    OdpowiedzUsuń
  12. Śliczne są panie Zającowe.
    Życzę zdrówka!

    OdpowiedzUsuń
  13. Dziękuje Wszystkim za takie pozytywne komentarze, aż chce się dalej szyć i wymyślać więcej historyjek :)
    Witam też nowych odwiedzających :)

    OdpowiedzUsuń
  14. Przyszłam zobaczyć tą tęczę i przy okazji odkryłam Twój talent! Wspaniale :)

    OdpowiedzUsuń
  15. Wspaniała historia :) A zajączki cudne...
    Wpisuję się w grono obserwatorów... Z wielką ochotą ;)
    Pozdrawiam...
    M.

    OdpowiedzUsuń
  16. Zajączki przeurocze, a i blog bardzo miły i ciepły:)))) Pozdrowienia :))))))))) Chciałam powiększyć grono obserwatorów, ale nie mogę się zalogować:( Może następnym razem się uda:)

    OdpowiedzUsuń
  17. Piękne, zachwyciłam się Panią Malinową i Śliwkową. Marta i Ofca też cudne !!!! i te historie :)
    Przecudne !! Proszę, szyj dalej i twórz opowieści, będę tu częstym gościem, pozwolę sobie dodać Twojego bloga do obserwowanych :)
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  18. urocze i piękne.
    zapraszam do siebie , pisze od niedawna.
    Cottonara
    http://cottonara.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  19. Wspaniale napisałaś tą historyjkę i ubarwiłaś pięknymi zdjątkami ;)) bo wiesz przyjaźń właśnie ma to do siebie, że nawet jak się komuś nawtyka, czy zapomni o czymś to ona się (ta przyjaźń) wcale to a wcale nie obraża ;)) i to w niej jest najpiekniejsze :) a zające są cudne !
    buziaki!

    OdpowiedzUsuń
  20. łał aż chce sie zamieszkać z zajączkami - wspaniałości stworzyłaś córci :) Kącik zabaw niesamowity :)

    OdpowiedzUsuń
  21. Piękne zwierzaczki a ich świat interesująco słodki ;-)
    Chciałabym byc z nimi chociaż przez chwilę :D

    OdpowiedzUsuń
  22. lo matulu ale cudne zajace - zakochalam sie :)

    mojej Z tez bym nie mogla odsunac od zajaczkow. a kolor rozowy wypatrzy wszedzie :)

    ja mam to samow domku jak robie zdjecia bizutkow - stale mam z paluszkami ktoregos z trojeczki :P

    OdpowiedzUsuń

Polub mnie